wtorek, 7 lutego 2012

( 5 ) "3096 dni" Natascha Kampusch


Natascha Kampusch
Wydawnictwo Sonia Draga

2011

277 stron

Ocena 5,5 / 6








" Natascha Kampusch doświadczyła najgorszego losu, jaki spotkać może dziecko: 2 marca 1998 roku, w wieku 10 lat, została porwana w drodze do szkoły. Jej prześladowca, technik telekomunikacyjny Wolfgang Proklopil, trzymał ją w pomieszczeniu piwnicznym przez 3096 dni. 23 sierpnia 2006 roku udało jej się uciec ze swojego więzienia, a Prikopil jeszcze tego samego dnia odebrał sobie życie. Natascha Kampusch po raz pierwszy otwarcie mówi o porwaniu, czasie spędzonym w izolacji, relacjach z porywaczem oraz o tym, jak udało się jej uciec z piekła."

Na początku opowieści poznajemy małą Nataschę, opowiada o matce, która nigdy nie obdarzała jej miłością, o ojcu, z którym wyjeżdżała na wakacje, 2 starszych siostrach i ukochanej babci, która jak pisze Natascha nauczyła ją " w jaki sposób w świecie nie dopuszczającym uczuć można stworzyć dla nich przestrzeń "( str.19 ). Od dzieciństwa była przekonana, że nie można niczego oczekiwać od dorosłych, nawet kiedy złamała rękę nie powiedziała o niczym nauczycielce, poboli i przestanie - to było podejście dziewczynki. Matka autorki jest przedstawiona jako oschła i samolubna osoba, która nie dawała małej dziewczynce ciepła i miłości. Pewnego dnia w drodze do szkoły zostaje porwana przez jakiegoś mężczyznę. Zamyka on ją w malutkiej piwnicy i dręczy psychicznie przez cały czas. Jeżeli jest, według oprawcy, nieposłuszna każe ją brakiem światła, jedzenia a w późniejszym czasie również przemoc fizyczna pojawia się coraz częściej w życiu Nataschy. Ta dziewczynka jest zmuszona bardzo szybko dorosnąć, wykonuje prace domowe, gotuje i sama musi o siebie zadbać. Po wielu dniach w zamknięciu, Natascha ma możliwość wyjścia na świeże powietrze i jest to dla niej nagroda, na którą czekała od pierwszego dnia porwania. " Podczas uwięzienia ciągle marzyłam o tym, żeby w zimie chociaż raz zjechać na nartach. Błękitne niebo, słońce na połyskującym śniegu, który otula krajobraz nieskazitelną puszystą szatą " ( str.229 ) Dziewczyna ma plan, który mówi, że jak tylko skończy 18 lat wyrwie się i zacznie nowe życie, w którym sama będzie decydowała o swoim losie. Czy udało jej się zrealizować swój plan i w jaki sposób odzyskała wolność ? Na te pytania odpowie właśnie ta książka.

Czytając losy Nataschy możemy się dowiedzieć w jaki sposób umysł ludzki broni się przed przemocą czy izolacją. Ciężkie doświadczenia autorka pokazuje niejednokrotnie z perspektywy dziecka, co jest ciężkie do zrozumienia i wytłumaczenia nam dorosłym. Warto książkę przeczytać i poznać historię tej odważnej dziewczyny .

3 komentarze:

  1. Jeśli nie czytałaś, to polecam tobie "Dziewczynę z piwnicy", którą opowiadają dziennikarze o Natashy z punktu widzenia ludzi poszukujących jej. Również bardzo ciekawa.:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za informacje, przeczytam na pewno :)

      Usuń
  2. o rety, ciekawa jestem, czy dałabym radę przeczytać tą książkę

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...